Ανασύνταξη μετά το χάος: Εξεταστική ΤΕΛΟΣ

Η εξεταστική επιτέλους τελείωσε. Μια δύσκολη, πιεστική, γεμάτη άγχος περίοδος φτάνει στο τέλος της. Λογικά, τώρα θα περίμενες να αισθάνεσαι μόνο ανακούφιση, ξεγνοιασιά, ακόμα και χαρά. Κι ίσως, σε κάποιο βαθμό, να νιώθεις αυτά τα συναισθήματα. Όμως, υπάρχει και κάτι άλλο. Κάτι που δεν είναι εύκολο να περιγράψεις: μια ανεξήγητη ανησυχία, ένα άγχος που επιμένει, μια κόπωση που δεν φεύγει με λίγο ύπνο ή ξεκούραση.

Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν είναι παράξενο ούτε λάθος. Όταν παλεύεις για εβδομάδες ή και μήνες με συγκεκριμένους στόχους, υποχρεώσεις, διαβάσματα και εξετάσεις, το σώμα και το μυαλό σου μπαίνουν σε μια συνεχή κατάσταση εγρήγορσης. Έχεις ένα «πρέπει» που σε κινεί: πρέπει να διαβάσω, πρέπει να προλάβω, πρέπει να πετύχω. Και τώρα που όλα αυτά τελείωσαν, αυτό το «πρέπει» εξαφανίζεται και μαζί του φεύγει και ο ρυθμός σου. Αυτή η μετάβαση μπορεί να σε αφήσει με ένα κενό. Μια αίσθηση ότι κάτι λείπει ή ότι δεν ξέρεις τι να κάνεις μετά.

Επιπλέον, εμφανίζεται και το άγχος των αποτελεσμάτων. Η αγωνία για το αν πέρασες τα μαθήματα, με τι βαθμό, αν ανταμείφθηκε η προσπάθειά σου. Είναι απολύτως φυσιολογικό να σε απασχολούν όλα αυτά. Έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό, επένδυσες χρόνο και ενέργεια, και τώρα περιμένεις τη δικαίωση. Όμως, μέχρι να έρθουν τα αποτελέσματα, το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι το πώς θα φροντίσεις τον εαυτό σου.

Σε αυτή τη φάση, ίσως να νιώθεις ότι δεν έχεις διάθεση να κάνεις τίποτα από όσα ονειρευόσουν για «μετά την εξεταστική». Να βγεις, να δεις φίλους, να κάνεις ταξίδια ή απλώς να απολαύσεις τον ελεύθερο χρόνο σου. Και αυτό είναι εντάξει. Μην πιέσεις τον εαυτό σου να γεμίσει τον χρόνο με δραστηριότητες. Δεν είναι ανάγκη να γίνεις παραγωγικ@ αμέσως. Ο στόχος τώρα δεν είναι να πετύχεις κάτι νέο, αλλά να επαναφορτιστείς.

Πάρε τον χρόνο σου. Όσος κι αν χρειαστεί. Ξεκουράσου χωρίς ενοχές, χωρίς προσδοκίες, χωρίς να προσπαθείς να «αξιοποιήσεις» κάθε στιγμή. Το σώμα και ο νους σου χρειάζονται χρόνο για να ξεμάθουν το άγχος. Η ξεκούραση δεν είναι τεμπελιά, είναι φροντίδα. Αν θέλεις να κοιμηθείς ώρες, να δεις σειρές χωρίς νόημα, να αράξεις με φίλους χωρίς καμία κουβέντα για μαθήματα, κάν’ το. Είναι θεραπευτικό.

Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους. Ο καθένας βιώνει διαφορετικά την πίεση και την αποφόρτιση. Αν κάποιος φαίνεται γεμάτος ενέργεια ή ήδη «παραγωγικ@», δεν σημαίνει ότι πρέπει κι εσύ να είσαι έτσι. Ο ρυθμός σου είναι μοναδικός και αξίζει σεβασμό. Άκουσε το σώμα και την ψυχή σου. Μπορεί να χρειαστείς λίγες μέρες, μπορεί και εβδομάδες. Ό,τι κι αν είναι, είναι εντάξει. Κάθε φορά που δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να αναπνεύσει, χτίζεις μια βαθύτερη σχέση μαζί του. Κι αυτό, μακροπρόθεσμα, είναι πιο σημαντικό από οποιονδήποτε βαθμό.

Αναρωτήσου: «Τι έχω ανάγκη αυτή τη στιγμή;» και όχι «Τι πρέπει να κάνω;». Η αποφόρτιση είναι απαραίτητη. Είναι μια εσωτερική επανεκκίνηση. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να επιστρέψει σε μια πιο ήρεμη, φυσιολογική κατάσταση. Μην ξεχνάς: το να ξεκουραστείς είναι μια γενναία, αναγκαία πράξη φροντίδας για τον εαυτό σου.

Αν βρήκες χρήσιμο το άρθρο μου, μοιράσου το!